A.A.ga bag‘ishlanadi.
“O, Buyuk Konfutsiyi soniy! Bizga
rahnamo bo‘ling, Sizga ergashamiz”
- deyishdi osmonostidagilar. Bu xitobni eshitgan Abdufattoh hukmronlik ta’mini
totganday bo‘ldi va “mazlumlar”
arzini qabul qildi.
Gumroh
olomon ustidan cheksiz hukmronlik qahramonimizni axloqan aynita boshladi va u
olamga fotihlik da’vo etdi. Tarixdan ma’lumki, mustabidlar holiga “voy” bo‘lur.
Behisob olomonning salkam tangrisiga aylangan qahramonimiz shunda Haq yo‘ldan
ozayotganini sezdi. Tavbalar qilib, taqvo yo‘lini tutdi. Darveshlikni ixtiyor
etdi.
O‘z
“tangrisi”dan ayrilgan gumrohlar
boshida eng katta toshga topindilar, so‘ngra nafsni Xudo deb bildilar. Alal-oqibat,
tarix sahifalarida sharmandali nom qoldirib, olam ahlini tark etishdi. Bugun birodarlar
Osmonosti pasttekisligida sayr qilib yurarkanlar, daryo bo‘yida, tog‘ yonbag‘rida
do‘mpaygan tepaliklar, g‘alati shaklli harsanglarga boqib, qachonlardir bu
zaminda adashgan xalq yashab o‘tgani haqida o‘ylashsa ne ajab!?
